Хамаи онхо чй кадар коркунанда ва прогрессией мебошанд. Ҳеҷ кас саросема нест ва ҳар кас кори худро мекунад. Касе пискаро мелесад, касе ба даҳон мезанад ва ҳама чиз хеле зуд ва бо эҳсосот аст. Баҳри ҳавас ва табъ. Малламуй доно аст, вай медонад, ки чӣ кор мекунад, ба ман чизе гуфтан лозим нест. Бачаҳо чунон гуруснаанд, ки гӯё ним сол боз мунтазир бошанд ва алоқаи ҷинсӣ накарда бошанд, мисли мошинҳои буғӣ нафас мекашанд.
Ва чун маъмулӣ бо ҷинсӣ байни нажодӣ он духтари сафед ва як бача сиёҳро дар бар мегирад. Ин тааҷҷубовар нест, ба ҳар ҳол. Уро дида, ки танаи калонашро ба даст гирифта, якбора хардуро конеъ мегардонад, маълум мешавад, ки чаро ин гуна шавку хаваси дустдорони сиёхпуст.